Een goede tip / De Bokma getuige
Bart baalt want zijn vrouw heeft de auto gebruikt en schade gemaakt door bij het inparkeren een paaltje te schampen. De schade aan het linker voorspatscherm valt nog wel mee. Herstellen zou ongeveer €400 kosten, maar het gaat Bart financieel even niet voor de wind en zo’n bedrag hakt er toch in. Het zit Bart nogal hoog en zodoende vertelt hij op een verjaardagsvisite met vrienden en familie honderduit over de matige rijkunsten van zijn partner. Niet erg aardig voor zijn vrouw, maar het levert wel de tip uit het gezelschap op om de schade te claimen bij het Waarborgfonds. Bart stapt even uit het gezelschap en gaat met de bevriende tipgever buiten de schade bekijken. Samen concluderen ze dat het net zo goed een parkeerschade kan zijn geweest, veroorzaakt door een ander onbekend gebleven motorrijtuig. Precies de voorwaarde waarmee een claim bij het Waarborgfonds ingediend kan worden. Moet je nog wel even een getuige hebben die kan verklaren dat de auto onbeschadigd achtergelaten is. Die rol wil de tipgever voor een flesje jenever ook nog wel op zich nemen. Zo gezegd, zo gedaan.
Het proces / Bart heeft verzekeringsfraude gepleegd
Met het indienen van de claim en de daarbij behorende getuigenverklaring, legt Bart als het ware een verklaring af. Wat gebeurt er dan verder met de behandeling van die claim? Het Waarborgfonds Motorverkeer stuurt altijd een expert om de schade te onderzoeken. Vaak kan een expert aan het schadebeeld meteen bevestigen dat het een ander voertuig moet zijn geweest of verklaren dat het bijvoorbeeld een paaltje is geweest. Er wordt ook in alle gevallen sporen afgenomen door middel van een kleeffolie, voor het geval er toch twijfel en nader onderzoek gewenst is. In Bart ’s geval constateert de expert vrijwel onmiddellijk dat de schade aan zijn auto veroorzaakt is door een betonnen paaltje en valt hij dus door de mand. Bart heeft hier (verzekerings-)fraude gepleegd en dat kost de samenleving jaarlijks vele miljoenen euro’s.
Consequenties / Zelf de schade betalen, maar niet alleen van de auto!
De consequenties voor Bart zijn dat hij de schade niet vergoed gaat krijgen en dus alsnog zelf voor de herstelkosten moet opdraaien. Zoveel is duidelijk. Maar Bart krijgt ook een aantal jaar een registratie in het Externe Verwijzingen Register, zodat andere verzekeraars kunnen zien dat ze met een fraudeur te maken hebben. Zodra Bart van verzekeraar wil gaan wisselen komt zijn registratie naar boven en wordt hij zeer waarschijnlijk onmiddellijk geroyeerd en kan hij alleen nog terecht bij de Vereende voor een autoverzekering tegen een veel hogere premie dan hij gewend was. Bovenop dit alles krijgt Bart ook nog eens €532 voor z’n kiezen voor intern gemaakte kosten!
Intern gemaakte kosten? / €532?
Verzekeraars hebben namelijk laten onderzoeken wat de indirecte schade is als gevolg van frauduleuze claims. Dit bedrag is gebaseerd op de interne tijdsbestedingen en arbeidskosten die minimaal gepaard gaan met de behandeling van één enkel fraudedossier. Omwille van zekerheid en redelijkheid is op dit bedrag nog eens een matiging van 50% toegepast. Hiermee is het schadebedrag van €532 transparant en onderbouwd vastgesteld en kan dit bedrag op grond van artikel 6:162 BW verhaald worden op de dader.
HeterDAAD?
Bart is dus inderdaad betrapt op fraude, maar niet op heterdaad. De ‘DAAD’ in de koptekst heeft in dit geval betrekking op de afdoeningsmethode die verzekeraars sinds 25 augustus 2016 hanteren in het bestrijden van fraude. DAAD staat namelijk voor Directe Aansprakelijkstelling Aan Dader en is een initiatief van het Sectorbestuur Schadeverzekeringen en de Commissie Centrum Bestrijding Verzekeringscriminaliteit (CBV) van het Verbond om te komen tot een methode ter bestrijding van ‘lichte’ gevallen van fraude. Deze methode moet (1) een krachtig preventief signaal afgeven aan (potentiële) fraudeurs; en (2) een snellere en efficiëntere afhandeling van met name lichte fraudezaken mogelijk maken. Dit initiatief en daarmee ook de sector-brede uitrol, wordt ondersteund door het Ministerie van Veiligheid en Justitie, de Nationale Politie, het Openbaar Ministerie en de toezichthoudende Stichting Directe Aansprakelijkstelling Aan Daders.
SODA
Als uitvoerder van de directe aansprakelijkstelling voor de verzekeraars is Service Organisatie Directe Aansprakelijkstelling (SODA) aangewezen. SODA is verantwoordelijk voor de vorderingsprocedure richting de dader. In het geval van Bart zal de afdeling Veiligheidszaken van het Waarborgfonds Motorverkeer de opdracht verstrekken aan SODA om het bedrag van €532 op Bart te gaan verhalen. Ten aanzien van het preventieve karakter van deze afdoeningsmethode is de hoop en verwachting van de verzekeraars dat Bart op een volgende verjaardagsvisite nog even terugkomt op de tip die hij toen heeft gekregen.
